550 kids in twee dagen - Reisverslag uit Beijing, China van Barbara Beek - WaarBenJij.nu 550 kids in twee dagen - Reisverslag uit Beijing, China van Barbara Beek - WaarBenJij.nu

550 kids in twee dagen

Door: Barbara

Blijf op de hoogte en volg Barbara

04 Maart 2008 | China, Beijing

Doe dat maar eens na... 11 lessen met 50 apies per klas. Zij spreken...niet heel veel Engels...ik spreek...niet heel veel Chinees. En oh wee, oh wee, als men pictionary gaat spelen; ze gaan COMPLEET uit dak. Gevolg: dierentuin. En het nadeel is aan 6 lessen op een dag dat als je lesplan niet echt blijkt te werken, er niet veel tijd is om het om te gooien. Dus zit je 6 lessen lang over jezelf heen te schreeuwen dat ze attention moeten payen, moeten listenen, quite zijn, pens down enz.....pfff, ik was wel een beetje DEUD daarna. Godzijdank heb ik morgen slechts in de middag lessen (op school nr 2, de Middle school), en heb ik wat meer tijd om mijn lesplan te maken. Het probleem is vooral dat in de klassen het niveau van de kinderen zo verschillend is. Sommigen snapten mijn geweldige, uitgebreid voorgetoneelspeelde, uitleg wel meteen, en anderen zaten na 5 minuten nog steeds naar hun lege vel te staren...what to do? Daar moet ik nog wat op vinden. Maar goed, even wat feitjes over mijn primary school 1:

-De kinderen zijn vanaf ongeveer 7.30 op school tot 16.15. De lessen duren 40 minuten en en na elke twee uur klinkt er een muziekje en een vrouwenstem die in het Chinees telt (dat kan ik wel verstaan!) en dan gaan alle kinderen spontaan ofwel allemaal hun in ogen wrijven of hun eigen hoofd masseren. Allemaal, erg snoezig, heb ik soms ook wel zin in. En na het speelkwartier buiten klinkt er weer een muziekje en hergroeperen ze in hun klassen op het schoolplein en marcheren ze per klas weer naar binnen. Zo regel je dat, met 50 kids per klas. Je moet wel.
- in de gangen word ik, zoals het hoort, met opgeheven arm gegroet met een 'hello teacher'.
- ik heb een plekje in een van de teachersoffices, waar ik met 2 andere teachers zit die 'bilangual science' zitten. Eentje is een former English teacher, en laten we zeggen, nu snap ik het niveau van de kinderen. De ander spreekt relatief goed Engels en is een toffe collega. Mijn 'buddy' is een van de weinige mannen hier, een jonge gast van 25, Ryan genaamd, en een toffe gozer. Dus ik voel me wel relaxed op de school en opzich ook wel voor de klas, als ik maar wist wat ik ze het beste kan teachen!
- De scholen waar ik lesgeef zijn behoorlijk posh voor Chinese standaarden. In twee ervan prijkt een vleugel in de hal, het speelplein is belegd met val-proof rubber, en de klassen zijn uitgerust met een computer en ik geloof ook een projector, maar die heb ik nog niet gebruikt. Ik heb meerdere teachers horen zeggen dat hier allemaal rijkelui's kindjes zitten en dat ze daarom ook moeilijker te managen zijn (het 'little emperor' effect'). Volgens mij bestaat de helft van mijn functie dan ook uit het 'zijn van een status-symbool': 'kijk ons eens een bleekneus in dienst hebben, zijn wij niet posh?". Ik hoef ze namelijk niets specifieks te onderwijzen ('do whatever you want' ) en ik zie elke klas slechts een half uur per 2 weken. Geen namen leren dus, en ook weinig herhaling, want ik zie elke klas toch maar 8 keer de komende maanden. Het heeft zo z'n voordeel en zijn nadeel.

Ok, even shit, dit toetsenbord is klote, want ik had net een heel stuk getypt over Shenyang en mijn nieuwe FIETS , gaat het ineens over in Chinese karakters, en nu is alles weg... ok, en er is nu een waarschuwing dat de tijd op is (internetcafe, om de hoek uiteraard), dus ik post gewoon dit stukje en vertel gauw meer over de geweldige stad Shenyang, dronken Chinzen, 10 baans wegen en meer...oh ja, onze HUISDIEReN (fluffy bunnies).

tot gauw! xx

  • 04 Maart 2008 - 13:06

    Da Flow:

    haha klinkt allemaal gezellig zo met die dierentuin elke dag. Gelukkig heb ik mijn aapie ook in de buurt :p Ben benieuwt naar de rest van dit verhaal (vooral over dronken chinezen en fluffy bunnies) bijdeweg: wie of wat zijn/is pam? ikke niet snap!!
    dikke kus

  • 04 Maart 2008 - 15:45

    Da Marteyyyy:

    Goeie shizzle bo! Ga je trouwens nog om met andere Chinezen dan je honderdduizend kindertjes? Of ben je voornamelijk in de weer met je medeteachers?

    Groeten!

  • 05 Maart 2008 - 15:35

    Da Lizzzz:

    wow bo, klinkt als heavy shit dat teachen :-) maar tis wel cool lijkt me, maar geen makkelijke opgave... heb je t verder goed naar je zin? op da Croez is alles good!
    XX

  • 05 Maart 2008 - 16:48

    Jolien:

    Ha Bo, super die verhalen van je! Ik ben al helemaal benieuwd naar de volgende, snel posten hoor! Terwijl jij de dierentuin temt ben ik op jacht naar mooie vacatures, jaja, het moest er maar eens van komen nu ;) Gisteren mijn bul gekregen, was leuk praatje en heel gezellig.

    Veel plezier en succes, ik verheug me op het volgende bericht :D tot gauw!

  • 06 Maart 2008 - 09:23

    Dewi:

    Hi Barbara,
    Klinkt zeer vermoeiend, maar denk ook wel heel erg cool.
    Wat raar dat je die kiddo's maar zo weinig ziet, dan zou ik toch wel het gevoel hebben wat kan ik ze echt leren, dan maar continu vrolijke toneelstukjes spelen. Wil dat wel eens zien.
    En durf je daar te fietsen in die drukte? Nou dat hoor ik wel in je volgende berichtje.
    Take Care.
    x Dewi

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Barbara

Hello friends, travellers, bored people, your royal highness the Queen and all those other people that are frantically following this thrilling travel blog; welcome. Read further if you want to know a) what Chinese schoolchildren like to do when they are following my English lessons (besides fainting from concentrating on what I am saying), b) how sore your ass gets when you are doing a horsetrack in a wooden saddle, c)what it is like to walk the camino the Santiago with only one pair of extra socks and your wits for luggage. That last point is for now still hypothetical because I will start my big Camino only on the 16th September 2010. And I will likely bring more than just 1 pair of extra socks. That sit people: my next adventure will take me to the sunny, lush Pyrenees in France, down to Santiago, Spain. My first blog entry should probably read something like: 'One woman. Two feet. 760 Kilometers. She came, saw, and conquered. However, since my preparation so far has not gone any further than booking the flight, it will more likely read: One woman. The Ryaniar airport. Regret. What will it be? Read further whenever this One Woman has started this New Adventure and managed to find an internet connection in those sunny, lush Pyrenees. Stay tuned, while I become toned.

Actief sinds 30 Nov. -0001
Verslag gelezen: 89
Totaal aantal bezoekers 23896

Voorgaande reizen:

16 Januari 2008 - 01 Oktober 2008

Mijn eerste reis

Landen bezocht: