Paleisje met twee meisjes

Ons appartement is fantastisch! De mazzel lijkt niet op te houden: Diana en ik zitten op de beste plek van alle TEFL interns in Shenyang(TEFL is het certificaat waar we de afgelopen maand voor hebben gewerkt : teaching english as a foreign language). We zitten in het centrum, in een appartementencomplex/flat, met alles wat je maar kunt wensen letterlijk om de hoek. Gisteravond (zaterdag) kwamen we na een treinreis van vier uur in een zeer gelikte moderne trein met servicemevrouwtjes, aan in Shenyang. In de trein was ook een groep kinderen aanwezig die net een cursus Engels in Beijing hadden gevolgd. Hmm, het is best eng om te zien hoeveel waarde men hier aan opleiding en testen hecht. Dit waren overigens wel duidelijk rijkelui's kindjes, maar los daarvan stond ik toch wel redelijk perplex van hun nieuwsgierigheid en gebrek aan verlegenheid: Ze kwamen gewoon naast je staan en een verhaaltje over zichzelf vertellen. En dan wel met zinnen zoals: 'please allow my to introduce myself briefly to you...'..eh..WAT? Ik ben blij dat mijn kinderen straks hoogstens 14 jaar zijn, anders gaan ze mij meer lesgeven dan andersom. En natuurlijk waren we very, very beautiful, vooral Zweedse Anja, met blauwe ogen zo groot als schotels. Ik noem Anja altijd Monkey want ze klampt zich altijd aan iedereen vast, als een jas die een kapstok nodig heeft...monkey vind ze overigens niet zo'n leuke naam....verder is ze wel normaal. Maar goed, die kiddo's, ik stond behoorlijk versteld van hun inquisitieve houding....en ja, ik moet toegeven ze waren best wel (heel) schattig. Daarnet ook, toen we met de hele Shenyang-gang uit eten gingen, was er een jongetje in het restaurant en zijn mond viel gewoon open. Hij liep om ons heen en bekeek ons alsof ie een beest met drie koppen zag ofzo....dat was wel heel grappig.

Goed, de treinreis was dus inclusief kids maar vooral heel erg brak. De avond ervoor hadden we namelijk onze diploma uitreiking en aansluitend eindfeest in een overvolle bar met live band. Het was geweldig. Vooral omdat de afgelopen vier weken zo intensief waren; je leeft, eet, feest en studeert samen. Dat creert echt wel een band. Aan het einde realiseer je je pas hoe gaaf het wel niet was. Ik was dus in een bui van: wat is iedereen lief, wat een leuke bar en let's get zat, smashed, drunk whatever!! En dat laatste was niet zo moeilijk; tegen een bepaalde toegangsprijs was de drank ongelimiteerd, dus de barman kwam handen te kort. Het enige probleem was dus dat je lang in de rij moest staan, maar ik kwam erachter dat je niet als een dickhead braaf moet gaan staan wachten, zoals ik, maar gewoon luid roepenend en zwaaiend je bestelling moet claimen...the Chinese way. Toen Anastacia en ik dat door hadden ging het hard, en we hebben gelachen en gedanst en gezegd tegen mensen dat ze 'the coolest guy here' waren enzo. Jammer dat Anastasia wat kleiner is dan ik en viel dezelfde hoeveelheid alcohol haar wat zwaarder dan bij mij, en uiteindelijk moest ik haar voor het einde van het feest naar huis dragen. Na haar in bed te hebben gedumpt had ik zin om terug te gaan want het was zo leuk, dus ik weer naar buiten, kom ik daar Janneke tegen die een ladderzatte Diana ondersteunde. Janneke was niet zo pleased, en ik moet zeggen dat ik het ook wel een beetje aso vond dat ze voor de zoveelste keer zo zat was dat anderen haar naar huis moesten dragen (vond ze zelf ook, de ochtend erna), maar goed, wij Diana in bed gooien, en toch maar een taxi terug naar de bar, die inmiddels leeg was. Een aantal mensen waren naar een bar ernaast gegaan, maar inmiddels was iedereen moe/lam/whatever, dus erg lang ben ik niet meer gebleven, gewoon nog wat mensen gedag gezegd en toen zelf onder de wol, want ik moest nog pakken (yes, timemanagement) en we moesten om half elf het appartement uit. Duss....ik voelde me ook heerlijk die ochtend erna.

Hoe dan ook, het waren vier geweldige weken! Je leert mensen heel snel kennen en ik heb me dan ook geen enkel moment alleen, sad o.i.d gevoeld. Dit was de perfecte introductie tot China. En volgens mij worden de komende vijf maanden in Shenyang ook helemaal toF. Daarover nu iets meer.

Allereerst is het leuk dat we met een relatief grote groep in dezelfde stad zitten. Het is wel een leuke mix mensen. Er zijn ook mensen met zijn tween of drieen in the middle of nowhere geplaats, of er zijn mensen samen geplaatst waarbij je je afvraagt of dat op een of andere manier wel een combinatie kan zijn, dus ik ben pretty pleased met mijn plaatsing. Hoewel het ook wel gezellig moet zijn in de zuidelijke provincie, waar iedereen niet meer dan twee uur treinen van elkaar zit in de buurt van HongKong, ook wel ok. Onze groep is verdeeld over vier locaties, waarvan Diana en ik zoals ik het zo hoor het beste hebben. We hebben een huiskamer van ongeveer 20 vierkante meter met drie leren luie bankstoelen, een grote tv met dvd speler, een soort balkon serre, een keuken met tafel en stoelen, een wasmachine waar je zelf het water bij moet gooien, een badkamer (beetje ranzig en afgeragd, en een deur waar je doorheen kunt kijken: papier op geplakt zojuist), en twee slaapkamers met tweepersoonsbed en grote kasten....nice. Nog nicer is dat ik de grootste en mooiste van de twee heb. We hebben eerlijk een munt opgegooid, en ik geloof dat Diana stiekem een beetje baalt, maar ja, dat is dan jammer. Na 2,5 maand gaan we eventueel ruilen....vind ik weer jammer :). Het ziet er naar uit dat wij zo'n beetje de verzamelplaats worden; Janneke en Anja zitten redelijk ver van het centrum op een nogal verlaten plek, en een stel jongens zit weer helemaal aan de andere kant buiten de stad met een curfew van 22.00 uur. Daar balen ze dus behoorlijk van. We moeten maar wat extra dekens inslaan voor alle logees die we gaan hebben...gezellig toch.

Vandaag zijn we met iemand van het programma wat door de buurt gaan lopen en hebben we simskaarten enzo gekocht. Zijn naam is Rice Li, Rice dus, en hij heeft twee houten benen, en de bijnaam 'chopsticks'. Dat laatste is niet waar dus, de beste Rice heeft ons goed wegwijs gemaakt in de buurt, en nu even een lofzang over de buurt; laten we we hierbij de slagzin van ons appartement 'Om de hoek' geven. Cheape, leuke restaurantjes, wasserette, kapper, internetcafe, poolcentrum, karaoke bar, supermarkten, shopping mall, en nog cooler (wel iets verder dan om de hoek); een groot park met schaatsbaan. dat wordt dus weer een dikke elleboog kweken!
Shenyang ziet er op het oog uit als een best wel moderne, rijke stad, het si dan ook de grootste stad in het Noordoosten, en de Olympische voetbalwedstrijden zullen hier gespeeld worden.

Dan nog wat over mijn toekomstige scholen: blijkbaar ga ik op drie scholen lesgeven: twee primary schools (leeftijd 7-11) en een middle school (leeftijd 12-14). Vandaag langs de middleschool gelopen die op steenworp afstand van het appartement is. Volgens Rice een van de beste van de stad dus ben benieuwd, hij zag er behoorlijk gelikt uit. Ohja, wat jullie nog niet weten: we beginnen 1 maart pas met lesgeven!! Twee weken vakantie dus. Ben ik blij mee, hoewel een week ook wel genoeg was, want ben toch wel een beetje nerveus over dat lesgeven dus het beste is 'just to get it over with'. Maar ook wel leuk want dan kunnen we nog een beetje groepsbanden kweken, Shenyang en omgeving verkennen, en lesideeen opdoen. Anastasia en ik hadden het plan om even snel naar het Zuiden te gaan om mensen op te zoeken, maar dat wordt waarschijnlijk toch een beetje krap. Het valt trouwens mee met de kou; het is koud, maar stra-lend weer dus dat scheelt een hoop.

Ik heb een nieuw nummer en een telefoon in het appartement, maar nu geen nummers mee, dus een volgende keer. En ik heb nu definately tijd om iedereen te schrijven...binnenkort.

Het beste allen, en tot gauw (op internet).

xxxx

Carmen, hele goede reis!!