Shenyang, here I come! - Reisverslag uit Beijing, China van Barbara Beek - WaarBenJij.nu Shenyang, here I come! - Reisverslag uit Beijing, China van Barbara Beek - WaarBenJij.nu

Shenyang, here I come!

Door: Barbara

Blijf op de hoogte en volg Barbara

13 Februari 2008 | China, Beijing

Lezen jullie wel nog even mijn bericht Teacher Teachr, hier links aan te klikken :)

Maar eerst nog even over de acrobaten. Gisteren zijn we met zijn allen naar een acrobatisch optreden gegaan (lees eerst mijn vorige bericht, daar hebben jullie volgens mij geen email over ontvangen, zie links op deze pagina). Het was oog-uitrollend, kaak verlagend, I swear. Ik was al naar een optreden geweest de tweede avond in Beijing, en ik dacht dat ik wel een van de beste optredens had gezien....ehm, niet dus. Dat van gisteren was alles maal 2. Ok, ok, ga even zitten, en stel je voor: een chinees dametje heeft een of andere paal op haar hoofd die steunt op nek en schouders. Bovenin vertakt de paal een beetje en er zitten maar liefst 4 ..... JA 4.... andere chinese dametjes in verschillende houdingen tussen die 'takken'. Op een paal, op een hoofd. En daar loopt ze dan ook nog mee over het podium. Dat kan niet he? Het kan wel, maar niet te lang, want toen ze terug naar de coulissen wandelde verloor de paal het evenwicht en hingen de dametjes, die overigens ook nog bordjes op stokjes draaiden, van de takken en bungelde aan de touwtjes. Maar toch, hoe komen ze op het idee. Verder was het allemaal supermooi aangekleed met mooie kostuums, muziek, en ze namen zelfs de moeite te doen alsof ze allemaal op de markt rondliepen en daar hun trucjes 'en passe' deden. Er was natuurlijk een zeer flexibel mens aanwezig wat een stuk of twee theeserviezen balanceerde op handen en voeten tegelijk en ook nog wist om te draaien....en eh... zeer hoogspringende saltomakende gastjes (en dan op/over/ aan elkaar he). Mensentorens van een stuk of vier, en dan moet de bovenste natuurlijk nog op een plank balanceren en schaaltjes op zijn hoofd gooien ofzo.... Het is gewoon alles wat je voor mogelijk kan houden, en dan nog maal tien, keer twee, plus vijf. Ohja, en nog even met zijn twaalven op de fiets in waaiervorm. Echt, Chinezen zijn the best. Net zoals bij musicals loop ik hier ook naar buiten met de gedachte 'Ik wil ook acrobaat zijn...' (hoewel de werkelijkheid natuurlijk wat grimmiger zal zijn dan het lijkt).

Na het optreden hing op de deur van het campuscafe dan ein-de-lijk de lijst waar iedereen zo lang naar smachtte: de plaatsingslijst! Ik ga naar een 'experimental school' (wat waarschijnlijk 'bilangual' betekent) in Shenyang, een noordelijke provincie die grenst aan Noord-Korea. Ik ben er blij mee want het blijkt dat Diana naar dezelfde school gaat! Dat is echt tof, want met haar kan ik goed lachen. Hoe het verder zit met de indeling in appartementen moet allemaal nog duidelijk worden. Zeker is in ieder geval dat we daar met ongeveer twaalf man heen gaan; met mij erbij drie Nederlanders, 2 Engelse dudes, een Deen, een Australier, en dan de mensen van mijn appartement: Diana (Australie), Anastasia (Duitsland, ook tof trouwens), en Jessica (soms nogal een bitch). Over het algemeen wel een groep relaxte mensen, wel sympathieke lui, dus daar ben ik wel blij mee. Gisteren zijn we met een groot deel van de groep naar een optreden gegaan van een Mongolian Folk band, wat uiteindelijk 1 gastje op een gitaar bleek te zijn, en ik heb lekker de hele avond gepoold met Anastacia en de Engelsen. Poolen is verslavend, maar dat even terzijde.
Voor de rest gaan een stuk of 50 man naar de zuidelijke provincie Guandong, waar het lekker warm is en een uurtje rijden naar het snelle Hong Kong en het gladde Macau is. Klinkt tof maar ik heb toch liever de -16C in Shenyang en ben wat meer in het 'echte' China, dan in een half verwesterd, zweterig, kakkerlak paradijs. Hoewel ik er zeker een keer langs wil gaan.
Dat is wel leuk aan dit programma; je leert wat mensen kennen die vervolgens verspreid worden over heel China, dus leuk om zo andere plekken te zien. Hoewel Guandong dus wel vergelijkbaar is met de afstand Kopenhagen-Barcelona ofzo. Maar een weekendje Beijing gaat er zeker van komen met slechts een reistijd van 4,5 uur.

Spannend dus. Morgen de laatste lesdag. daarna zal onze grote 'familie' zich dus gaan opsplitsen en gaat het werk eigenlijk pas beginnen. Volgens mij ga ik het lesgeven wel leuk vinden. Ben erg benieuwd hoe het zal gaan, want eigenlijk weet ik natuurlijk nog geen poep. Lesgeven is iets wat je volgens mij alleen maar leert door het te doen, dus dat is het enige wat me nu te doen staat, gewoon gaan met die banaan. Ik wilde nu eigenlijk wat boeken gaan inslaan over lesgeven en over lesplannen maken enzo.....maar misschien blijf ik ook wel lekker hier. Het is gewoon zo'n takke-end met de metro, je doet er wel iets van 45 minuten over voordat je bij de winkel bent in het centrum. En vanavond gaan we ok al uit (Ladies night, dus de heren gaan verkleed, hahah).

Piepols, viel spass in die Niederlanden, tot nu toe zit ik toch liever in China!

xx

  • 13 Februari 2008 - 10:35

    Elleke:

    Hey bo! Succes met lesgeven strakjes! Maar dat gaat vast goedkomen volgens mij. Niet die arme chineesjes te streng toespreken he!

  • 13 Februari 2008 - 10:41

    Mama:

    een ladies night met heren!... dat is beter dan wat ze hier organiseren! Ze gaan hier bowlen en dan ook nog eens zonder heren...! Ik ga maar niet mee. Die dames zien we de hele dag al. Fijn dat je tevreden bent met wat ze voor je hebben bedacht. hoe staat het trouwens met de chineze taalkunsten van jou? mam

  • 13 Februari 2008 - 10:51

    Ake:

    communistisch rood, je raakt al aardig ingeburgerd (of was het altijd al rood? nou ja). Wat doe je veel leuke dingen zeg! Ik kan er niet tegenop met mijn scriptie-shit...

  • 13 Februari 2008 - 13:15

    Dewi:

    Wholoiemolie, les geven nu dus echt.
    Ik zou het wel spannend vinden hoor zeker omdat je er nu echt alleen voor staat!
    Maar ja is wel heel gaaf als je vervolgs al die kindjes Goodmorning Teacher Barbara hoort roepen voordat de les begint. Hou je het een beetje vol in die kou daar?
    Succes meisje!
    kus Dewi

  • 13 Februari 2008 - 15:40

    Lotte:

    Hey Bo,

    Gelukkig Nieuwjaar nog! :) Ik ben ook van de kou hoor, dus ik snap je. Vieze beestjes in die warme delen, gedsie! Hier is het nu ook weer even koud, terwijl het gister zo'n lekker weer was!

    Mijn master is echt masterig, dus daarin snap ik je ook weer.. misschien moet ik ook maar naar China :P Wat is btw je Chinese telefoonnummer, dan kunnen we je gewoon smsen enzo :)

    Liefs, Lotte

  • 15 Februari 2008 - 15:26

    José:

    Hey Bar! wat een avontuur daar nog steeds. Gaaf hoor, enne phonetics, haha ik ken het. Vond 't eigenlijk altijd best leuk. Krijg je ook syntax enzo? Enne bilingual school, lijkt me pittig! wel fijn dat je daar met iemand geplaatst bent waar je goed me kunt opschieten. Tot gauw en succes en pleizer met alles, kus José

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Barbara

Hello friends, travellers, bored people, your royal highness the Queen and all those other people that are frantically following this thrilling travel blog; welcome. Read further if you want to know a) what Chinese schoolchildren like to do when they are following my English lessons (besides fainting from concentrating on what I am saying), b) how sore your ass gets when you are doing a horsetrack in a wooden saddle, c)what it is like to walk the camino the Santiago with only one pair of extra socks and your wits for luggage. That last point is for now still hypothetical because I will start my big Camino only on the 16th September 2010. And I will likely bring more than just 1 pair of extra socks. That sit people: my next adventure will take me to the sunny, lush Pyrenees in France, down to Santiago, Spain. My first blog entry should probably read something like: 'One woman. Two feet. 760 Kilometers. She came, saw, and conquered. However, since my preparation so far has not gone any further than booking the flight, it will more likely read: One woman. The Ryaniar airport. Regret. What will it be? Read further whenever this One Woman has started this New Adventure and managed to find an internet connection in those sunny, lush Pyrenees. Stay tuned, while I become toned.

Actief sinds 30 Nov. -0001
Verslag gelezen: 104
Totaal aantal bezoekers 23896

Voorgaande reizen:

16 Januari 2008 - 01 Oktober 2008

Mijn eerste reis

Landen bezocht: