Manic Monday

Daar ben ik weer! Druk weekend achter de rug waar ik jullie nu alles over zal vertellen. De lunch van donderdag laat ik maar even voor wat hij is, anders lopen mijn verhalen nooit meer gelijk met de tijd. Nog wel even kort wat over het badminton, waar ik enthousiast naar toe was gegaan. Er waren nu gelukkig iets minder mensen dan dinsdag, dus konden we iets meer spelen. Ik had natuurlijk nog niet een eigen, professioneel fiberglass badmintonracket, dus ik mocht een racket lenen uit hun voorraadzak materialen voor kneuzen. Ik begin dat veerding dus lekker een beetje heen en weer te meppen en na wat ingespeeld te hebben, beginnen we een dubbel-wedstrijd. Na ongeveer 5 minuten sta ik weer eens klaar om een service te ontvangen en zie opeens dat mijn racket ontzettend is toegetakeld. Het blad ligt zowat doormidden. He..???? Hoe kan dat nou? Schrik overvalt me; zeg alsjeblieft niet dat ik in de eerste tien minuten een geleend racket onherstelbaar heb gemold. Het ziet er wel naar uit, dus na een hele tijd He? He? te hebben geroepen (want ik had echt geen idee hoe ik dat ineens had gedaan(waarschijnlijk op gestaan)), loop ik, of liever kruip ik, terug naar de Regeljongen en toon hem beschaamd het verse lijk. Hij reageert verrassend sympathiek: Don't worry about it, it's ok, it's ok! Gelukkig maar, dan zal ik me maar niet worry-en. Je vraagt je in zo'n geval toch altijd af in hoeverre die persoon echt meent dat het niet erg is of dat hij je in gedachte uitscheldt voor onhandige snol. In dit geval leek hij het echt te menen, dus ben ik maar gewoon verder gaan spelen met andermans rackets.
Het was wel grappig, maar moeilijker dan ik dacht en bovendien kreeg ik last van mijn knie. Dus ik denk dat ik de volgende keer maar oversla. Vandaag ga ik als het goed is aerobicen, eens kijken hoe dat pad me bevalt.

En nu het weekend!! Ik had het helemaal volgepland met uitstapjes met de International Association. Zaterdag vertrok ik samen met wat pals naar Blackpool! Blackpool is een kustplaats bekend om zijn entertainment park en verlichting van de boulevard in de avond. Het is maar een uurtje rijden vanaf Manchester, dus vroeg in de middag kwamen we aan in een bewolkt en winderig Blackpool. De enorme achtbaan was overal te zien, evenals het reuzenrad verderop op een van de pieren. Het komt erop neer dat de hele boulevrad inclusief pieren volgestouwd is met entertainment: gokhallen, afschuwelijker winkeltjes met allerlei troep, waar de dildo's naast de knuffels liggen, souvenirwinkeltjes, en heel veel gokhallen en hier en daar nog gewone winkelstraten en winkelcentra. En niet te vergeten de talloze fish en chips cafees, gezelligheidsgraad Scheveningen of lager. Het effect van dit grote aanbod fastfood was direct te zien aan de voorbijgangers. Vergeleken met de gemiddelde Blackpool bezoeker waren wij best slank dus vonden wij dat we dan ook best een fish en chipje konden proberen. Nou goed, die vis smaakt dus nergens naar en bovendien bestaat 2/3 uit 'batter', wat een soort paneerlaag is. Maar gooi je bakje vol met ketchup en er ontstaat zo best een smakelijk papje. Na deze traditionele Engelse maaltijd, begonnen we aan een wandeling langs de boulevard. Na twee uur of wat gelopen te hebben en onze ogen te hebben uitgekeken naar al dat vermaak en lelijke souvenirs, hadden we behoefte aan 'normale' winkels en duikelden een winkelcentrum in. Bij een uitverkoop deden we ons tegoed aan alle zeer afgeprijsde sieraden. Daarna waren we het eigenlijk wel weer zat en gingen op zoek naar een stoel en een mok met warme inhoud. Eenmaal een geschikt plekje gevonden, besloten we daar ook nog een schoteltje met lekkers bij te doen, dus proefde ik voor het eerst worteltaart. Lekker hoor, zeer aan te raden.

Na deze tweede zonde van de dag verorberd te hbben, hadden we eigenlijk wel genoeg van Blackpool. Hoewel, we waren nog niet echt op het strand geweest. Het waaide inmiddels nog harder dan eerst, en het begon ook al te schemeren dus het strand was best mooi zo. de harde wind gaf ons weer energie en als blije kindjes dartelden we over het zand. Ik heb hier best veel foto's van, maar die kan ik eind van de middag of morgen pas plaatsen, want ik ben weer eens een kneus geweest. Dat begon met het vrekeerde idee van gisteravond, dat ik vanochtend waarschijnlijk wel vanzelf vroeg wakker zou worden, omdat ik die dag ervoor ook vroeg wakker moest zijn vor de trip naar Oxford. Ik zet dus niet de wekker, wat niet zo'n goed idee is gebleken. Belachelijk laat doe ik mijn ogen open en kom tot de ontdekking dat over een half uur mijn lecture begint. Gelukkig de avond ervoor gedouched dus ik pluk wat kleren van de grond, sprint naar de bus en ben waarempel nog op tijd op de universiteit ook! Alleen jammer dat de lecture is verplaatst naar het uur daarvoor (wat ik niet kon weten). Gemist dus, maar ik ga wel zometeen naar de werkgroep want ik wil deze cursus toch wel erg graag volgen.

Na de werkgroep ga ik eerst kaartjes kopen voor Theatervoorstellingen en andere uitstapjes van de International Association, en hopelijk heb ik daarna nog tijd om verslag te doen van Oxford en foto's online te zetten. Maar weet niet of dat vandaag gaat lukken.

Moet gaan, dag allemaal!!